Gilbertov (Žilberov) sindrom je dobio naziv po francuskom lekaru Augustinu Gilbertu, koji ga je prvi opisao. Karakteriše ga blago povišena koncentracija ukupnog bilirubina u krvi. (nekonjugovana hiperbilirubinemija). Predstavlja najčešći oblik hereditarne (nasledne) hiperbilirubinemije. Sreće se u 2 -7 % opšte populacije i četiri puta češće kod muškaraca nego kod žena. Uglavnom se manifestuje već u ranom detinjstvu ili adolescenciji.
Gilbertov (Žilberov) sindrom – Uzrok nastanka
Uzrok Žilberovog sindroma je smanjena aktivnost enzima glukuronoziltransferaze, koji konjuguje bilirubin i time omogućuje njegovo izlučivanje u žuč. Kao posledica toga javlja se povišena koncentracija bilirubina u krvi.
Najčešće se otkriva slučajno, tokom sistematskih pregleda ili, pak, pojavom žute prebojenosti kože i , češće, sluzokože ( ikterus ), koja se javlja zbog naglog skoka bilirubina u krvi. U nekim slučajevima se registruju uvećanja slezine i jetre.
Mnogi ljudi ne znaju da imaju ovaj sindrom zbog odsustva simptoma, a najčešći simptomi Žilberovog sindroma su:
- bol pod desnim rebarnim lukom
- muka, gađenje, povraćanje
- gubitak apetita
- nadimanje, proliv ili zatvor.
- Psihički problemi: glavobolja, strah, depresija, razdražljivost, nervoza, manjak koncentracije, znojenje, lupanje srca , uznemirenost, nesanica i dr.
Nagli skok biliribina u krvi i pojava ikterusa se može očekivati kod osoba sa Žilberovim sindromom kod sledećih stanja:
- Fizički napor i zamaranje
- Gladovanje
- Trudnoća
- Konzumacija alkohola
- Infekcije
- Operativni zahvati
- Neke medikamentozne terapije
- Emotivni stres i dr.
Žilberov sindrom se ne leči. Pacijentima se savetuje da obrate pažnju na prevenciju, koja se zasniva na izbegavanju provokativnih faktora kao i adekvatna ishrana.
Za više informacija obratite se Vašem lekaru ili možete doći u labaratoriju Biodijagnostica.
Neparno 10